Κυριακή 23 Μαρτίου 2008
ΣΤΡΙΒΟΥΝ ΑΛΛΙΩΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΕΙΒΑΔΑΣ
ΔΙΑΡΚΩΣ ΕΥΘΕΙΑ
Ίσως να είμαι ένα ποίημα όλα τα ποιήματα
γιατί αδυνατώ να σχεδιάσω ένα ποίημα
κι αν καταφέρω κάποιο να σκαρώσω
δεν λέει πια τίποτα
μια άλλη ζωή
μια άλλη αγάπη
μετρώ ό,τι καλύτερο
μα τίποτα δεν είναι αυτό
για να υπάρξει
μέσα σε χρόνους που διαφέρουν
μέσα σε σχέδια που αποτυγχάνουν
με επιμέλεια
καθώς καβούρια
στις ακτές της Καμπότζης
στρίβουν
διαρκώς ευθεία.
Από το βιβλίο, Γιάννης Λειβαδάς, «Οι κρεμαστοί στίχοι της Βαβυλώνας», Εκδόσεις Μελάνι, Αθήνα 2008, σελ. 59.
Ετικέτες
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ,
ΛΕΙΒΑΔΑΣ (ΓΙΑΝΝΗΣ)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εντελώς ξεπερασμένη γραφή, θα έλεγα εκτός λογοτεχνίας πλέον - διάβολε, στον 21ο μπήκαμε! Και, συν τοις άλλοις, μοιάζει με κακή κι αδούλευτη μετάφραση! Τί λέτε;
ΑπάντησηΔιαγραφή@ γιαραμπής: εσείς ως γιαραμπής ρωτάτε εμένα τον κοινό θνητό τί λέω;
ΑπάντησηΔιαγραφήI repeat: Τί λέτε;
ΑπάντησηΔιαγραφή@ γιαραμπής: Ως γνωστόν, όταν δημοσιεύω στο ιστολόγιο τούτο, δεν λέω τίποτα πέραν της εκάστοτε συγκεκριμένης δημοσιεύσεως. Άρα ό,τι είχα να πω το είπα.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ γιαραμπής:
ΑπάντησηΔιαγραφήγια δε μας λες του λόγου σου, ρε γιαραμπή πρωτοπόρε, σημαία, φλόγα φλογερή και φλογισμένη, πώς είναι η γραφή η μη ξεπερασμένη, να φωτιστούμε μπας και -λέω τώρα- φλογιστούμε ή μπας και φλογερέψουμε κι εμείς οι κοινοί θνητοί;
εδώ μου μυρίζει προσωπική διαμάχη με το λειβαδά, για δεν το λες καθαρά;
γέμισε ο τόπος με τη μιζέρια του κάθε γιαραμπή!
ένας γάιδαρος μονάχος, πήγε να μαλώσει σε ξένο αχυρώνα!
@ Γιώργος Κεντρωτής:
...μα εγώ για άλλο λόγο ήρθα στα σχόλια!
Συγχαρητήρια για το μπλογκ σας, είναι μια πάρα πολύ καλή δουλειά!
Μια παρατήρηση:
Έχετε δημοσιεύσει και μια μετάφραση του Σπύρου Τσακνιά ενός ποιήματος του πολωνού Ζμπίγκνιεφ Χέρμπερτ, δεν τον προσθέσατε όμως στο πλαϊνό ευρετήριο.
Καλή συνέχεια!
@ Γιώργος Κεντρωτής:
ΑπάντησηΔιαγραφή... μόλις είδα ότι έχετε δημοσιεύσει 4 ποιήματα του Χέρμπερτ και υπάρχει κανονικότατα στο ευρετήριο, κρατήστε όμως αν δε σας πειράζει το προηγούμενο σχόλιο, ως ένα ελάχιστο ανάχωμα για τον κάθε γιαραμπή...