PABLO NERUDA
Σ’ ΕΣΕ ΤΟ ΧΩΜΑ
Μικρό μου
ρόδο,
ρόδο μου μικρό,
κι άλλοτε πάλι
τόσο μικρουλάκι ρόδο και γυμνό,
που μοιάζεις
να χωράς
στη μια παλάμη μου,
όποτε σε πιάνω, σε σηκώνω
και στο στόμα μου σε φέρνω·
μα να, όμως,
ξαφνικά
τα πόδια μου στα πόδια σου ακουμπάνε
και όλο το στόμα μου στα χείλη σου,
γιατί έχεις πάρει κιόλας μπόι,
κι οι ώμοι σου υψώνονται δυο λόφοι,
οι μαστοί σου αιωρούνται πάνω απ’ το στήθος μου
και μόλις που φτουράει μετά βίας το μπράτσο μου
για νά ’ρθει να τυλίξει
της μέσης σου τη λυγερή ημισέληνο:
στον έρωτα σαν τον φλοίσβο δίνεσαι της θάλασσας·
τα διάπλατα μάτια τ’ ουρανού
ούτε που μπορώ καν να μετρήσω,
μα σαν σκύβω στο στόμα σου
φιλάω σ’ εσέ το χώμα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Το γνωστό άσμα "Είσαι μικρή και τριανταφυλλένια", έτσι; Του Λευτέρη Παπαδόπουλου δεν ήταν; Ποιός είχε γράψει τη μούζικα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριέ μου, ευρίσκεσθε σε έξαρση. Ελπίζω στη δέουσα εκμετάλλευση. Προφανώς σας περιβάλλει τοπίο έμπνευσης.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ locus solus: Σωστά. Τη μούζικα την έχει γράψει ο Χρήστος Γκάρτσος και το τραγουδάκι το έλεγε Ο Δημήτρης Ψαριανός.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Churchwarden: Το δεύτερο ισχύει! Το μεταφρασματάκι όμως είναι παλιό - κάτι που εσείς δεν οφείλετε να γνωρίζετε. Θα βγει σε λίγες μέρες σε βιβλίο από τις εκδόσεις ΤΥΠΩΘΗΤΩ μαζί με άλλα 53 ποιήματα του Νερούδα, ανθολογημένα από όλο του το έργο.