ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
«ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ»
Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Μπέμπελ και Μπουχάριν
τους στρίμωξα στο νου κουκκί - κουκκί.
Να με, λοιπόν, κατέκτησα την χάριν
να κρίνω με την διαλεκτική.
«Αχώριστος η θεωρία και η πράξη» -
συχνά σκοντάφτω στην εφαρμογή,
μα η κριτική μου πάντοτε είναι εν τάξει,
όλους κι όλα τα ελέγχει, τα εξηγεί.
Τις συγκεντρώσεις των προλεταρίων
απ’ το παράθυρο μου τις κοιτώ
ως να συγκινηθώ μέχρι δακρύων
και γράφω στίχους πλέον των 100.
Τη σκέψη αφήνω διάφανο μπαλόνι
στον άδειο ν’ ανεμίζεται ουρανό,
να βλέπω την εντύπωση που απλώνει
το χρώμα που αντιφέγγει στο κενό.
Τώρα το «Καπιτάλ» του Μαρξ κηρύττω,
μα αποφεύγω την κάθε συμπλοκή
γιατί, ξέρω, θανάσιμα θα πλήττω
αν κάποτε με βάλουν φυλακή.
Ε,όχι ! Λυπήσου τον, σύντροφε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμολογώ πως δεν καταλαβαίνω την αντίδραση αυτή του συναλωνιστή, αλλά ίσως να μη χρειάζεται κιόλας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το ποίημα του Ρίτσου, πάντως, μου αρέσει πολύ και κυρίως η δεύτερη στροφή με μετέφερε ένα χρόνο πίσω, κάνοντάς με να σκεφτώ ότι οι στίχοι της αυτοί θα μπορούσαν κάλλιστα ν' αποτελέσουν προμετωπίδα του "Μετάφραση, Εξέλιξη και Κυβερνοχώρος". Ο κ. Μπλογκάρχης εννοεί τι εννοώ. Σοφοί στίχοι...
Χαιρετισμούς!
Αγαπητοί φίλοι, είναι "Ρίτσος" και αυτό. Πρωιμότατος, εντάξει - αλλά Ρίτσος. Λοκόσολε -μιας και η Έλενα είναι νέο κορίτσι- για το συγκεκριμένο ποίημα είχαμε μιλήσει την ημέρα που γνωριστήκαμε: Ιούλιος του 1979. Περάσανε τα χρόνια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ρίτσος είναι ό λ ο του το Έργο.
Δεν συμφωνώ, αγαπητέ μου. Πρόκειται για κακή στιχουργία, ολωσδιόλου εκτός ποιήσεως. Εν πάση περιπτώσει, και δεν νομίζω να διαφωνείς, ότι είναι ''Ρίτσος'' δεν είναι κατ΄ ανάγκην και Ποίηση.Και - δυστυχώς! - τα παραδείγματα ουκ ολίγα ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντάξει, συμφωνούμε. Ύστερος, κακός παλαμισμός. Κυρίοως, κακοχωνεμένος. Έγραψε και τέτοια ο Ρίτσος. Εδώ δεν ποστάρονται μόνο αριστουργήματα. Όλα χρειάζονται - κι οι μπάφες (εννοώ οι μπάφες των ποιητών. Όχι των μη ποιητών)! Χαίρε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω με το δάσκαλό μου. Το μήλο -τι άλλο;- κάτω απ' τη μηλιά θα πέσει. Ναι μεν είναι έργο πρώιμο, ναι μεν φαίνεται ν' απουσιάζει η συνέχεια, η συνοχή του ποιήματος, περνώντας από τη μια στροφή στην επόμενη, αλλά τουλαχιστόν περιγράφονται με αρκετά όμορφο τρόπο αλήθειες, όπως αυτή περί θεωρίας και πράξης, ή εικόνες, όπως αυτή με το νου ως διάφανο μπαλόνι που πλανιέται πάνω από τον κόσμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσαμε επίσης να πούμε ότι αυτό το ποίημα επιβεβαιώνει περίτρανα το ότι κάποιος δε γεννιέται (καλός) ποιητής, αλλά γίνεται.
Την καλησπέρα μου!
@Μπλογκάρχης & Λοκόσολος
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντί για "μπάφες", γράψε: μούφες!
Υμέτερος
Callimachus Berolinensis (zur Zeit Atheniensis)