Ο ΕΡΩΣ ΑΣ ΔΩΣΕΙ ΘΑΡΡΟΣ

FRANCESCO PETRARCA


XII. [SE LA MIA VITA DA L’ASPRO TORMENTO]

Se la mia vita da l'aspro tormento
si può tanto schermire, et dagli affanni,
ch'i' veggia per vertù de gli ultimi anni,
donna, de' be' vostr'occhi il lume spento,

e i cape' d'oro fin farsi d'argento,
et lassar le ghirlande e i verdi panni,
e 'l viso scolorir che ne' miei danni
a llamentar mi fa pauroso et lento:

pur mi darà tanta baldanza Amore
ch'i' vi discovrirò de' mei martiri
qua' sono stati gli anni, e i giorni et l'ore;

et se 'l tempo è contrario ai be' desiri,
non fia ch'almen non giunga al mio dolore
alcun soccorso di tardi sospiri.



ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΠΕΤΡΑΡΧΗΣ


12. [ΑΝ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΒΡΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ]

Αν η ζωή μου βρει δύναμη για να νικήσει
τρικυμίες, καταιγίδες και τους πόνους ’κείνους
που με πόνεσαν, Δέσποινα, και όλους τους θρήνους
που για το θολωμένο σου βλέμμα έχω χύσει,

όταν η χρυσή σου άσπρισε κόμη στη δύση
και όταν έδυσε το ένδυμα με τους πρασίνους
τόνους κι έσβησεν η όψη σου, και από κινδύνους
τρομερούς κοντεύει να στερέψει, αχ, η βρύση

του οδυρμού μου,… α ν…, αι τότε, ας μου δώσει ο Έρως θάρρος
να ρθώ να σου πω τον Πόνο, που ’σαι μακριά μου,
Πόνο που κρατάει μήνες και χρόνους σε μάκρος.

Αν, πάλι, οι καιροί αυξάνουν των πόθων το βάρος,
αμοιβή για μένα ας είναι τα δάκρυά μου
τα καυτά, μαζί κι ο ύστατος στεναγμός μου, ο άκρος.


Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής