Κυριακή 15 Απριλίου 2007
ΔΙΨΑΜΕ ΓΙΑ ΟΥΡΑΝΟ
ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ
ΤΟ ΨΩΜΙ
'Ενα τεράστιο καρβέλι, μια πελώρια φραντζόλα ζεστό
ψωμί είχε πέσει στο δρόμο από τον ουρανό
ένα παιδί με πράσινο κοντό βρακάκι και με μαχαίρι
έκοβε και μοίραζε στον κόσμο γύρω
όμως και μια μικρή, ένας μικρός άσπρος άγγελος κι αυτή
μ' ένα μαχαίρι έκοβε και μοίραζε
κομμάτια γνήσιο ο υ ρ α ν ό
κι όλοι τώρα τρέχαν σ' αυτή, λίγοι πηγαίναν στο ψωμί,
όλοι τρέχανε στον μικρόν άγγελο που μοίραζε ο υ ρ α ν ό
Ας μην το κρύβουμε
διψάμε για ουρανό!
Από την ποιητική συλλογή "Τα φάσματα ή Η χαρά στον άλλο δρόμο", 1958.
Ετικέτες
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ,
ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ (ΜΙΛΤΟΣ)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αγαπητέ μαιτρ πάτε γυρεύοντας. Ένα ακόμα τραγούδι ανέκδοτο του φίλου σας στιχουργού Αντώνη Παπαϊωάννου
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑ ΤΟN ΣΤΑΧΤΟΥΡΗ
Τις νύχτες που μας πάνε τα φιλιά
Ταξίδι ως την όγδοη Σελήνη
Σε βρήκα να ρωτάς κάτι πουλιά:
Ο ουρανός τι ώρα απόψε κλείνει;
R
Απόψε που διψάς για ουρανό
Που να σου παραγγείλω ένα φεγγάρι
Που να βρω ένα καράβι γιορτινό
Στ’ αστέρια δρομολόγιο να μας πάρει
Αρχίζει το ταξίδι της χαράς
Χιονίζει μες τα μάτια μας χρυσάφι
Το αίμα το ζεστό σου να φοράς
Στο χιονισμένο του ουρανού χωράφι
Θα τα μαζέψω όλα, αγαπητή Τσεχούλα, και θαν (του) τα κάνω βιβλίο. Δεν είναι καλή η ιδέα μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα προλάβουν να γίνουν δίσκος μάλλον
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι!
ΑπάντησηΔιαγραφή