MAX JACOB
ΟΥΡΑΝΙΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ
Γυρίζοντας από την μπάλα έκατσα στο παράθυρο και κοίταζα τον ουρανό: έχω τη γνώμη ότι τα σύννεφα ήσαν τεράστια κεφάλια ηλικιωμένων που κάθονταν σ’ ένα τραπέζι και ότι τους είχανε φέρει έν’ άσπρο πουλί στολισμένο με τα φτερά του. Τον ουρανό τον διέσχιζε ένα μεγάλο ποτάμι. Κάποιος απ’ τους γέροντες χαμήλωσε τότε το βλέμμα του του κοιτάζοντάς με από ψηλά, και ήταν έτοιμος μάλιστα να μου μιλήσει τη στιγμή ακριβώς που διαλύθηκε η γοητεία, αφήνοντας πίσω της τ’ ατόφυα αστέρια ν’ αστραφτοκοπούν απλώς εκεί πάνω.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου