MAX JACOB
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΗΘΗ, 2
Κάποιος έμπορος απ’ την Αβάνα μού ’χε στείλει κάποτε ένα πούρο με χρυσή κορδέλα μεν, πλην όμως ελαφρώς καπνισμένο. Οι ποιητές, στο τραπέζι, είπαν ότι τό ’χε κάνει για να με λοιδορήσει, αλλά ο γερο-Κινέζος, που μας είχε καλεσμένους, είπε ότι έτσι το συνήθιζαν στην Αβάνα, όταν ήθελαν να εκφράσουν σε κάποιον τιμή μεγάλη. Έδειξα δύο εξαιρετικά ποιήματα που κάποιος σοφός φίλος μου μού τά ’χε μεταφράσει, και μάλιστα μου τά ’χε γράψει και στο χαρτί, ακριβώς επειδή με είχε δει να τα θαυμάζω κατά την προφορική μετάφρασή τους. Οι ποιητές είπαν ότι τα εν λόγω ποιήματα ήσαν πασίγνωστα και ότι δεν άξιζαν μία. Ο γερο-Κινέζος είπε ότι ήταν αδύνατον να τα γνωρίζουν, καθώς δεν υπήρχαν παρά μόνο σε ένα και μοναδικό χειρόγραφο και δη συντεταγμένα στην πεχλεβική, γλώσσα την οποία και αγνοούσαν. Οι ποιητές, τότε, ξέσπασαν σε κάτι πολύ δυνατά γέλια κάνοντας σαν παιδιά, ο δε γερο-Κινέζος μάς κοιτούσε όντας περίλυπος.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου