ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΜΕ ΧΡΩΜΑΤΑ

GEORG TRAKL

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΜΕ ΧΡΩΜΑΤΑ

Μια βρύση τραγουδάει. Ακίνητα εντελώς κοιτάνε

τα σύννεφα –λευκά, απαλά– απ’ τη μπλε αιθρία. Τώρα

αμίλητοι άνθρωποι, στις σκέψεις βυθυσμένοι, πάνε

από τον κήπο στη γαλάζια, εσπερινή τους ώρα.

Το μάρμαρο στο μνήμα των προγόνων πια γκριζίσει

έχει. Ένα σμάρι πέρασε πουλιά – γι’  αλλού τραβάνε.

Κοκκινομάτης φαύνος είν’ εκεί κι έχει ποθήσει

τους ίσκιους να γευτεί που στο σκοτάδι εντός γλιστράνε.

Κόκκινα απ’ το παλιόδεντρο τα φύλλα πέφτουν, κι ένα

με κάτι αιώρήσεις μπαίνει απ’ τ’ ανοιχτό το παραθύρι.

Τα χάη ανοίγουν ως διαστήματα πυρακτωμένα:

φαντάσματα, ίσκιοι βγαίνουν για του φόβου το χατίρι.

Ατμοί συμπλέκονται με οπάλια πάνω απ’ το χορτάρι·

υφαίνεται ένα σύννεφο με μόσχους μαραμένους

χλομό· στη βρύση λάμπει πράσινο γυαλί με χάρη:

δρεπάνι φεγγαρίσϊο σε αιθέρες παγωμένους.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.