ΘΕΡΙΝΟ ΛΥΚΟΦΩΣ

GEORG TRAKL

ΘΕΡΙΝΟ ΛΥΚΟΦΩΣ

Αναβοσβήνει έν’ άστρο απότομα στον πράσινον αιθέρα,

κι απ’ το σπιτάλι την αυγούλα, που αύριο θε να ’ρθεί, μυρίζουν.

Στον θάμνο δυο κρυμμένα τσιχλοπούλια σαν τρελά τριλίζουν·

χτυπούν ονειρικές καμπάνες του μοναστηριού από πέρα.

Κομψό και μόνο έν’ άγαλμα ηγεμονεύει στην πλατεία

και στις αυλές το κάθε κόκκινο γλαστρί από σκότος γέμει.

Στο ξύλινο μπαλκόνι απ’ την κουφόβραση ο αέρας σιγοτρέμει,

και μύγες πέφτουν σε σκωλήκων βρώμα και σε δυσωδία.

Στο παραθύρι μι’ ασημόχρωμη κουρτίνα κρύβει με όλο

το μάκρος της μπλεγμένα μέλη, χείλη αβρά, στήθη ενωμένα,

κι από τον πύργο ηχούν σκληρά σφυροκοπήματα αναμμένα,

κατάχλομο ενώ σβήνει το φεγγάρι στον ουράνιο θόλο.

Μια συγχορδία ονειρική, σαν φάσμα μετεωρισμένη·

καλογερόπαιδα απ’ των εκκλησιών τις πύλες πάνε,

πετιούνται και χαμένα στην οδό του απείρου περπατάνε.

Μια κορυφή απ’ τον ουρανό φωτίζει, μεταρσιωμένη.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.