ΠΟΙΗΜΑ

JAN SKÁCEL

ΠΟΙΗΜΑ

Σωπαίνουμε σαν μωρά που παγώνουν
και κανείς δεν ξέρει εδώ και πόσα χρόνια
λέμε και ξαναλέμε ένα σωρό δικαιολογίες
– και δικαιολογίες θα βρίσκουμε για πολύ ακόμα

Είμαστε σαν τσίμπημα βελόνας στο σκοτάδι
κι ούτε που ξέρουμε καν τί υποσχόμαστε

Είμαστε βροχή που πέφτει κατά πάνω ανάποδα
όντας στο από πίσω μέρος της στιγμής όπου
η αλήθεια είναι δάχτυλο κάθετο μπρος απ’ τα χείλη

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.