VLADIMÍR
HOLAN
ΑΝ
ΚΑΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΧΑΜΕΝΟΣ
Αν
κάποιος δεν αισθάνεται χαμένος,
είναι χαμένος για όλα όσα συμβαίνουνε σε άλλους
και θα συμβούν και σε αυτόν τον ίδιον.
Κι έτσι χαμένος πιάνει και γράφει ένα γράμμα,
είναι χαμένος για όλα όσα συμβαίνουνε σε άλλους
και θα συμβούν και σε αυτόν τον ίδιον.
Κι έτσι χαμένος πιάνει και γράφει ένα γράμμα,
το
βάζει σ’ έναν φάκελο, το σφραγίζει
και
υπογραμμίζει: Ν’ ανοιχτεί μετά τον θάνατό μου!
Το νά ’σαι, όμως, χαμένος και ν’ αντιστέκεσαι,
Το νά ’σαι, όμως, χαμένος και ν’ αντιστέκεσαι,
και
νά ’χεις το φεγγάρι ήδη στο βιβλίο
και
τη νύχτα απλώς και μόνο στην ανάγνωσή του,
ούτε τέλος γνωρίζει αυτό ούτε αρχή –
όχι το να μην είσαι μόνος, αλλά το νά ’σαι χαμένος:
αυτό είναι ωσάν ο ίδιος ο πόνος και κάποιος άλλος από αλλού
να φτιάξανε μαζί, από κοινού, κάποια τρίτη καρδιά.
ούτε τέλος γνωρίζει αυτό ούτε αρχή –
όχι το να μην είσαι μόνος, αλλά το νά ’σαι χαμένος:
αυτό είναι ωσάν ο ίδιος ο πόνος και κάποιος άλλος από αλλού
να φτιάξανε μαζί, από κοινού, κάποια τρίτη καρδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου