ALFONSO
GATTO
ΚΑΡΟΤΣΕΣ
ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
Στης
σελήνης τα μέρη
των νεκρών βαραίνει πάντοτε η σιωπή.
Αιωνίως αλλού οι καρότσες, μακριά,
και των κεριών το τρίξιμο
εκ του προχείρου σκιτσάρει χωριουδάκια
απολωλότα και μακάρια του ύπνου.
Για θαλπωρή θα περάσουν την αυγή
του χιονιού οι αθίγγανοι –
για θαλπωρή κάτω από απλωμένη φτερούγα
των νεκρών βαραίνει πάντοτε η σιωπή.
Αιωνίως αλλού οι καρότσες, μακριά,
και των κεριών το τρίξιμο
εκ του προχείρου σκιτσάρει χωριουδάκια
απολωλότα και μακάρια του ύπνου.
Για θαλπωρή θα περάσουν την αυγή
του χιονιού οι αθίγγανοι –
για θαλπωρή κάτω από απλωμένη φτερούγα
τις
φωλιές των πουλιών.
Τί μακρινός και αδιάφανος ο κόσμος·
και όλο σου θυμίζει πως υπήρξε όντως χλόη,
Τί μακρινός και αδιάφανος ο κόσμος·
και όλο σου θυμίζει πως υπήρξε όντως χλόη,
πως
υπήρξε όντως τόπος χλοερός.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου