Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2017

ΞΥΠΝΑΩ ΝΩΡΙΣ




CÉSAR CANTONI


ΞΥΠΝΑΩ ΝΩΡΙΣ

Ξυπνάω νωρίς και διαβάζω εφημερίδα·
καμιά φορά διαβάζω και Όμηρο, όπως και Βιργίλιο.
Δεν δουλεύω, δεν κάνω γυμναστική,
κι ακόμα λιγότερο ασκούμαι στη μεταφυσική.
Τί μας χρειάζεται κάτι τέτοιο, όταν διασχίζουμε τον δρόμο;
Τί να σου κάνουν τα Άπαντα του Χάιντεγκερ
μπρος στην εφόρμηση της υπερταχείας 307;!

Ελάχιστα με απασχολεί το ποιητικό εγώ (πάει καιρός πολύς
που μού ’πεσαν οι λογοτεχνικές θεωρίες όλες από την τσέπη)·
ανησυχώ, αντιθέτως, για το προσωπικό μου εγώ,
πράγμα που δεν αποκλείεται να μου προκαλέσει στηθάγχη,
και για το εγώ όσων διανυκτερεύουν κάτω από γέφυρες.

Είμαι σκεπτικιστής και δη κατόπιν σκληράς προπονήσεως: Σε ποιόν
να δώσω πίστη; – αναρωτιέμαι. Στην ιστορία, την υπέρτατη φαντασία;
Ή στους ιστορικούς, τους υπέρτατους ψεύτες;
Δυσπιστώ απέναντι στα Ιερά Βιβλία και στα προμηνύματά τους·
το τέλος του κόσμου για μένα συνέβη οριστικώς στο παρελθόν.

Μιλάω λίγο, τους συνωστισμούς τους αποφεύγω.
Δεν καπνίζω, δεν παίρνω ναρκωτικά,
δεν τρυπάω το κορμί μου με βελόνες.
Έρχομαι από το πουθενά και δεν πάω πουθενά.
Το μόνο που θέλω στη ζωή 
είναι ένα κουτάκι μπύρα, όποτε διψάω.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου