Σάββατο 25 Νοεμβρίου 2017

H ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΒΡΟΧΗ



YVES BONNEFOY


H ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΒΡΟΧΗ


I
Αλλά η πιο αγαπητή, πλην όχι
Η λιγότερο σκληρή
Απ’ όλες μας τις αναμνήσεις: η βροχή η καλοκαιρινή –
Ξαφνική και πολύ σύντομη.

Σαν να πηγαίναμε ήταν
Σ’ έναν άλλο κόσμο·
Τα στόματά μας μέθαγαν
Από τη μυρωδιά των χόρτων.

Χώμα,
Η στόφα της βροχής εκόλλαγε πάνω σου.
Ήτανε σαν το στήθος
Που είχε ονειρευτεί κάποιος ζωγράφος.


II
Και αμέσως μετά τον ουρανό
Συμφωνήσαμε ότι
Ετούτον τον χρυσό είχε η αλχημεία εκείνη
Τόσο πολύ να βρει γυρέψει.

Τον αγγίζαμε, έλαμπε,
Στα χαμηλά κλαδιά,
Και μας άρεσε η γεύση
Του νερού, στα χείλη μας.

Και όταν μαζεύαμε από κάτω
Κλαριά και φύλλα πεσμένα,
Αυτός ο καπνός, το δειλινό ύστερα, μεμιάς, αυτή η φωτιά,
Ήτανε, ναι, ήτανε ακόμα χρυσάφι.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

  



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου