ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
ΔΡΙΒΑΣ
[ΒΛΕΠΩ· ΤΟ
ΚΥΜΑΤΩΔΕΣ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΣΟΥ]
Βλέπω·
το κυματώδες ανάστημά σου
ξεσηκωμένο
από πανάρχαια ερειπωμένα πρότυπα
πλασμένο
με τη δύναμη της φλόγας
που
χρωματίζει τη φωνή το σύννεφο και το μικρό λουλούδι –
την
αυγή όταν γυρίζω
σε
δροσερούς ορίζοντες και σε κοιτάω
με
τη λαχτάρα της μητέρας για το παιδί
κοιμισμένη
ακόμη στο λίθινο κρεβάτι σου.
Από το βιβλίο:
Αναστάσιος Δρίβας, «Τα έργα», φιλολογική επιμέλεια Ευριπίδης Γαραντούδης &
Μαίρη Μικέ, Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη, Αθήνα 2012, σελ. 252.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου