JAROSLAV
SEIFERT
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΨΑΡΑΣ
Να είσαι ψαράς στη Σαχάρα
και καπετάνιος σε πλεούμενο δίχως καρένα:
αυτό είναι ό,τι και ό,τι θα μας μείνει,
αν και δεν έχει εδώ και τόση σημασία.
Λέμε: φωτογραφίες νεκρών αγαπημένων προσώπων
και είναι πιο θλιβερό από την Πομπηία,
και από ένα ματσάκι ξερά κρινάκια του αγρού
στο έμπα του Μάη.
Λέμε: όλα νεκρά
και είναι πιο θλιβερό από την Πομπηία,
και από φωτογραφίες νεκρών αγαπημένων προσώπων
στο έμπα του Μάη.
Και
αυτό είναι ό,τι και ό,τι θα μας μείνει.
Τούτ’ η μουρμουριστή αράδα
είναι ο τελευταίος μου στίχος.
Χρόνος μπαίνει χρόνος βγαίνει έχουμε γρίπη
και για κάμποσες μέρες πνιγόμαστε στο κλάμα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου