Η ΟΜΙΛΙΑ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

Η ΟΜΙΛΙΑ

Ένα μαύρο, πλατύ προσωπείο, κρεμασμένο στον τοίχο.

Πίσω απ’ τα κούφια μάτια και το στόμα

η σκιά του προσωπείου. Αργότερα

μια παχιά, κόκκινη γλώσσα κρεμάστηκε

απ’ την τρύπα του στόματος. Έκλεισε η τρύπα.

Τα μάτια γέμισαν με δυό κυρτούς φακούς

ολότελα μαύρους. Πάνω τους καθρεφτίστηκε

η φλόγα του κεριού, πλάι στο γυμνό κρεβάτι.

Μα τί ’θελε να πεί κείνη η κόκκινη γλώσσα,

υγρή, κρεμάμενη, σαλεύοντας ατέλειωτα

όπως η γλώσσα των μουγκών, με μια έκφραση

πνιγμού και σαρκασμού και πανουργίας;

Από την ποιητική συλλογή: «Μαρτυρίες Β΄» (1964-1965).

Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Ποιήματα, 1972-1974», τ. Θ΄, Κέδρος, Αθήνα 1989, σελ. 238.