ΜΙΛΑ ΜΟΥ

BENJAMIN PÉRET

ΜΙΛΑ ΜΟΥ

Το μαύρο του καπνού το μαύρο ζώο το μαύρο μαύρο

έδωσαν ραντεβού ανάμεσα σε δύο μαυσωλεία

που μπορούν να περάσουνε γι’ αφτιά δικά μου

ή της φωνής σου ο αντίλαλος φάντασμα από θαλασσινό

  μαρκάσι

λέει και ξαναλέει αορίστως τ’ όνομά σου

που μοιάζει τόσο μα τόσο στο αντίθετο μιας έκλειψης

  ηλίου

που πιστεύω πως είμ’ εγώ σαν με κοιτάς

πόδι κορυδαλλού σε παγωνιέρα που θα της άνοιγες την

  πόρτα

με την ελπίδα πως θα δεις να το σκάει κάποιο χελιδόνι

  ξαναμμένου πετρελαίου

αλλά το κορυδαλλίσιο σου το πόδι θα κάνει ν’ αναβλύσει

  πετρελαιοπηγή φλεγόμενη

αν το θες εσύ

όπως και το χελιδόνι

θέλει την ώρα του θέρους να παίξει των ξαφνικών

  νεροποντών τη μουσική

και τη φάμπρικα σαν να ’ταν μύγα

που ονειρεύεται ιστούς αράχνης ζαχαρένιους

μέσα στα νεροπότηρα των οφθαλμών

ενίοτε γαλάζιους σαν αστέρι τρεχούμενο αντανακλώμενο

  από ’να αβγό

και ενίοτε πράσινους λες και είναι πηγή που όλο στάζει

  σα ρολόι

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.