FEDERICO GARCÍA LORCA
ΠΡΕΛΟΥΔΙΟ
Μπροστά
τραβούν οι λεύκες
μα
λάμψη δεν αφήνουν πίσω τους.
Μπροστά
τραβούν οι λεύκες
και
μας αφήνουνε τον άνεμο.
Ο
άνεμος στο δρόμο σαβανώνεται
συνέχεια
κάτω απ’ τα ουράνια.
Μα
εκεί που ανέμιζε, έριξε
όλον
του στα ποτάμια τον αντίλαλο.
Ο
κόσμος ήρθε των πηγολαμπίδων
και
εισέβαλε στις αναμνήσεις μου.
Και
μια καρδιά μικρούλα τώρα
στα
δάχτυλά μου επάνω αναβλύζει.
Μετάφραση:
Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου