PABLO NERUDA
ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ
Νύχτα, στους καρόδρομους
της ξεραΐλας, πέτρες και σκόνη,
αγκομαχάει το κάρο το σαράβαλο.
Κανείς από δω πέρα δεν περνάει.
Κατοίκους το χώμα δεν έχει,
μόνο αναμμένα τράχαλα
απ’ τους ιλιγγιώδεις φάρους:
είναι των αγκαθιών η νύχτα,
των φυτών που αρματωθήκανε
σαν καϊμάνοι, με μαχαίρια:
φαίνονται τα δόντια από σιδερόσυρμα
γύρω απ’ τα μαντριά τριγύρω,
οι κάκτοι με το εχθρικό μπόι
σαν οβελίσκοι όλο αγκάθια,
ξερή η νύχτα, και στο σκοτάδι μέσα
(το γεμάτο κουρνιαχτό απ’ των αστεριών τη σκόνη)
η μαύρη της αυγής φωλιά
που ετοιμάζει χωρίς σταματημό και ανάσα
τους κίτρινους ορίζοντές της.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου