PAUL ELUARD
Ο ΦΟΙΝΙΚΑΣ
Είμαι ο τελευταίος στο δρόμο σου
Η τελευταία άνοιξη το ύστατο χιόνι
Η μάχη η έσχατη για να μην πεθάνω
Και νά μας τώρα πιο χαμηλά και πιο ψηλά από ποτέ.
Απ’ όλα έχει η πυρά της καύσης μας
Κουκουνάρια και κληματσίδες
Αλλά και άνθη κι από νερό δυνατότερα
Πηλό και δροσιά.
Η φλόγα είναι κάτω από τα πόδια μας η φλόγα μάς στεφανώνει
Στα πόδια μας έντομα πουλιά άνθρωποι
Είναι ν’ ανοίξουν τα φτερά τους
Και ό,τι πετάει θα ξαποστάσει.
Ο ουρανός είναι αίθριος η γη είναι σκοτεινή
Αλλά ο καπνός στον ουρανό αναθρώσκει
Ο ουρανός όλες τις φωτιές του απώλεσε.
Η φλόγα έμεινε στη γη.
Η φλόγα είναι της καρδιάς η συννεφιά
Και του αίματος τα σύγκλαδα
Και τραγουδάει το σκοπό μας
Την πάχνη σπαταλάει του χειμώνα μας.
Νυκτερινή και κατάτρομη πυρπόλησε τον πόνο
Οι στάχτες άνθισαν χαρούμενες πανέμορφες
Πάντοτε γυρνάμε στο λιόγερμα τα νώτα μας
Τα πάντα έχουν της αυγής το χρώμα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου