ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΜΙΑΝΟΣ
ΑΥΓΗ
Εκεί που ο θάνατος συναντά
της φτώχειας το δάκρυ
Στου άμαχου ανθρώπου την παράδοση
στο μαστίγιο της αδιαφορίας
Στου ελπιδοφόρου ορίζοντα
τη μαύρη καταιγίδα
Στων σφαγμένων αμνών το ζεστό αίμα
Στην αμείλικτη δράση
του παράλογου θερισμού των ψυχών
Στην άδικη μοίρα της αιώνιας σύνθλιψης
θα εκρήξω την πιο ισχυρή μου ιαχή
και θα ταριχεύσω ακίνητο της ζωής τον ζόφο
Εκεί που ο θάνατος συναντά
της φτώχειας το δάκρυ
Στου άμαχου ανθρώπου την παράδοση
στο μαστίγιο της αδιαφορίας
Στου ελπιδοφόρου ορίζοντα
τη μαύρη καταιγίδα
Στων σφαγμένων αμνών το ζεστό αίμα
Στην αμείλικτη δράση
του παράλογου θερισμού των ψυχών
Στην άδικη μοίρα της αιώνιας σύνθλιψης
θα εκρήξω την πιο ισχυρή μου ιαχή
και θα ταριχεύσω ακίνητο της ζωής τον ζόφο
Από το βιβλίο: Κωνσταντίνος Κομιανός, «Έκθετοι
μονόλογοι», Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2018, σ. 19.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου