ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΩΝ "ΑΝΘΕΩΝ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ" ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΕΝΤΡΩΤΗ
Για ένα λόγιο σαν την αφεντιά μου, που ξέρει το ποίημα σε δέκα τουλάχιστον μεταφράσεις, υπάρχει η απόλαυση της παραλλαγής, που μονάχα στο τέντωμα της γλώσσας άφιξης μπορεί να φιλοξενήσει απόλαυση ανάγνωσης. Αλλιώς η μετάφραση θα ήταν μια πληκτική επανάληψη. Μπορεί κανείς να δει την αντίστοιχη μετάφραση του Σημηριώτη, προς την οποία ο μεταφραστής στήνει γέφυρα αλληλεγγύης για να δει αν και πως το εγχείρημα είναι επιτυχημένο. Το σίγουρο είναι πως ο μεταφραστής έχει καλύτερη εικόνα των μεταφράσεων από κάθε αναγνώστη του. Και δεν συγκατανεύει στο μαθημένο ευανάγνωστο, όπως είναι δικαίωμά του. Υπερασπίζεται μια νεοελληνική κοινή ευρύτερη από την τρέχουσα με πλήρη ευθύνη αυτουνού που γλωσσικά προτείνει. Με τη μετάφραση θα συμβεί ότι με το πορτραίτο της Γερτρούδης Στάιν από τον Πικάσσο. Αργά η γρήγορα θα μοιάσει στο πρωτότυπο.
IV. ΣΥΣΧΕΤΙΣΕΙΣ
Ναὸς μὲ κλίτη ζωντανὰ καὶ κίονες εἶναι ἡ Φύση
ποὺ ἀϕήνουν νά ᾽βγουν ἔξω ἀπόηχοι λόγων ἀμϕιβόλων·
ἐκεῖ οἱ ἄνθρωποι διαβαίνουν ἀπ ᾽ τὰ δάση τῶν συμβόλων
καὶ τοὺς κοιτοῦν μὲ βλέμμα πού ᾽χει ἡ ἀποδοχὴ ἐκπονήσει.
Σὰν μακρινῶν ἀντίλαλων συγκεχυμένες πτήσεις
πρὸς ζοϕερὸ καὶ ἀπόκρυϕο προορισμὸ ὅλα εἶν᾽ ἕνα:
ἀπέραντα σὰν νύχτα, μὰ καὶ σὰν αὐγή, ἑνωμένα
μὲ χρώματα καὶ ἀρώματα, ἀρθρώνουν συσχετίσεις.
᾽Αρώματα τῆς δρόσου σὰν νηπίων σάρκα αὐτούσια,
σὰν πίπιζες γλυκά, σὰν πράσινους λειμῶνες μύρων·
μὰ καὶ ἄλλα: διεϕθαρμένα, θριαμβευτικὰ καὶ πλούσια,
μὲ σϕρίγος στ ᾽ ἄπειρα ἐκτινάσσονται χάη τῶν ἀπείρων·
ἢ σὰ λιβάνι, σμύρνα ἢ μόσχο ἢ καὶ σὰν κεχριμπάρι
τοῦ νοῦ καὶ τῆς ψυχῆς ἐκστάσεις τραγουδοῦν μὲ χάρη
Ναὸς μὲ κλίτη ζωντανὰ καὶ κίονες εἶναι ἡ Φύση
ποὺ ἀϕήνουν νά ᾽βγουν ἔξω ἀπόηχοι λόγων ἀμϕιβόλων·
ἐκεῖ οἱ ἄνθρωποι διαβαίνουν ἀπ ᾽ τὰ δάση τῶν συμβόλων
καὶ τοὺς κοιτοῦν μὲ βλέμμα πού ᾽χει ἡ ἀποδοχὴ ἐκπονήσει.
Σὰν μακρινῶν ἀντίλαλων συγκεχυμένες πτήσεις
πρὸς ζοϕερὸ καὶ ἀπόκρυϕο προορισμὸ ὅλα εἶν᾽ ἕνα:
ἀπέραντα σὰν νύχτα, μὰ καὶ σὰν αὐγή, ἑνωμένα
μὲ χρώματα καὶ ἀρώματα, ἀρθρώνουν συσχετίσεις.
᾽Αρώματα τῆς δρόσου σὰν νηπίων σάρκα αὐτούσια,
σὰν πίπιζες γλυκά, σὰν πράσινους λειμῶνες μύρων·
μὰ καὶ ἄλλα: διεϕθαρμένα, θριαμβευτικὰ καὶ πλούσια,
μὲ σϕρίγος στ ᾽ ἄπειρα ἐκτινάσσονται χάη τῶν ἀπείρων·
ἢ σὰ λιβάνι, σμύρνα ἢ μόσχο ἢ καὶ σὰν κεχριμπάρι
τοῦ νοῦ καὶ τῆς ψυχῆς ἐκστάσεις τραγουδοῦν μὲ χάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου