ΔΩΡΗΜΑ ΤΕΛΕΙΟΝ / DONUM COMPLETUM
Μέρες τώρα απολαμβάνω την «Αινειάδα» του Βιργιλίου στη μετάφραση του Θεόδωρου Παπαγγελή (με προλεγόμενα και σχόλια δικά του, ΜΙΕΤ 2018). Ελληνικά στιβαρότατα στη συγχρονία και στη διαχρονία τους, με γάρμπος δυτικό, με πνεύμα 100% σολωμιανό, εκπορευόμενο κατ’ ευθείαν από τον «Διάλογο», με νόμιμους «αναχρονισμούς», με τερτίπια γλωσσικά που θέλγουν τον νου, με απλωμένο μπροστά στα μάτια του αναγνώστη όλον τον πλούτο που εγγυώνται τα πάσης φύσεως σχήματα λόγου και διανοίας,.... με… με… με… Δώρημα τέλειον!
Εξ όνυχος:
Αgnoscunt atque ora sono discordia signant («Aeneis», II 423).
Την ξενική στα χείλη μας λαλιά αταίριαστη με τη δική τους γλώσσα (σελ. 171).
Αgnoscunt atque ora sono discordia signant («Aeneis», II 423).
Την ξενική στα χείλη μας λαλιά αταίριαστη με τη δική τους γλώσσα (σελ. 171).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου