ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

RENÉ CHAR

ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

Στο μαύρο τζάκι της νύχτας
Μια σπίθα προκλητική
Χτύπησε τη δερμάτινη ποδιά
Που από συνήθεια εφόραγα
Στην αδρανή μου μέση γύρω.

Αμφιβάλλει κανείς

Μια ρηχή λέξη της Κασσάνδρας,
Σε ποιό μέλλον χρησιμεύει;
Και θά ’πρεπε ν’ αποκαλυφθεί
Ανάμεσα σε πέντε από τις διαφορές μου,
Στο τέλος μιας παραβολής
Περί ψεύδους και αληθείας;
Η αυτοπροστασία είναι πράξη κακή.

Σήκωσε το κεφάλι, βρεγμένε τεχνίτη,
Σε όποιον η σαφήνεια ήτανε σύντομη!
Αυτή η πηγή στον ουρανό,
Στο χίλιες φορές ρουφηγμένο δηλητήριο,
Δεν ήτανε ξεραμένο φεγγάρι
Αλλά το αλατένιο αστέρι που ετρίφτηκε,
Δώρο κάποιου τυχαίου από εκεί Διαβάτη.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.