RENÉ
CHAR
ΒΟΡΡΑΣ
– Περπάτησα στης Τρέλας το χείλος –
Στα ερωτήματα της καρδιάς μου,
Αν δεν τα έθετα καθόλου,
Η σύντροφός μου υποχωρούσε –
Τόσο εφευρετική είναι η απουσία.
Και σαν τον βιολετή Νείλο εφύραιναν τα μάτια της
Φαινότανε πως μέτραγε ατελείωτα τα κέρδη τους
Που
εκτείνονταν κάτω από τις δροσερές τις πέτρες.
Η Τρέλα έπλεκε μακριά καλάμια κοφτερά.
Και κάπου εκείνο το ρυάκι ζούσε τη διπλή ζωή του.
Ο απηνής χρυσός του ονόματος του αιφνίδιος εισβολέας
Ήρθε για να πολεμήσει την αντίπαλη τύχη.
Η Τρέλα έπλεκε μακριά καλάμια κοφτερά.
Και κάπου εκείνο το ρυάκι ζούσε τη διπλή ζωή του.
Ο απηνής χρυσός του ονόματος του αιφνίδιος εισβολέας
Ήρθε για να πολεμήσει την αντίπαλη τύχη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου