ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΠΤΗΣΕΩΣ

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΠΤΗΣΕΩΣ

Ήμουνα τόσα χρόνια στο αεροπλάνο νοσοκόμος
πυραχτωμένος απάνω σε εκατοστά βηματίζοντας
  αιώνες εκθαμβωτικός εγώ ο ασπροκίτρινος
ο άπληστος από άνθηση ισορροπιστής ανάμεσα
  σε τροχιές γερακιών και κοράκων
εξέχοντας ως θηλή θανάτου κατά το Άναυδο
φανοστάτης η γλώσσα πόσο φως που μηρύκαζε
νωτιαίος θεός συγκρατούσε τα γέλια του
  με των άστρων το ρεζιλίκι
πλάνητες βαρυδαίμονες κολλούσαμε τη μύτη μας
στα χνωτισμένα τζάμια του φλεγόμενου παράδεισου
δε βλέπαμε παρά μονάχα του Ολύμπου τον ανάπηρο
  να παίζει κλαίγοντας με το φυσερό του
σε τσουχτερό κι αδάκρυτο καταχείμωνο ο παλιόγυφτος
  τον είδες; – πάει με το σάλιο του ο γελοιοδέστατος
να πάψει να στομώσει τη φωτιά που άναψε μόλις.

Από την ποιητική συλλογή: «Ο ζήλος του μη-σχετικού με παροράματα» (1980).

Από το βιβλίο: Νίκος Καρούζος, «Τα ποιήματα, Β΄ (1979-1991)», Ίκαρος, Αθήνα 1994, σελ. 82.