ΜΝΗΜΗ ΚΟΜΗΤΟΣ ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΑΚΤΥΠΗ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΜΝΗΜΗ ΚΟΜΗΤΟΣ ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΑΚΤΥΠΗ

Με θυμηδία διατύπωνε –θυμάμαι– ο κόντες

το παράπονό του πως

τόσο στη Νοβάρα όσο και στο ωραίον Τζάντε

(όπου είχε χτήματα με ρύζι και δυό μπόργκα,

αλλά είχε επιλέξει να κατοικεί σε κάποιον μπύθουλα)

το πάνω χέρι και το γενικό κουμάντο

το έχουν χρόνια τώρα –ναι, γαμώτο– τα κουνούπια.

Όχι, δεν τον ενοχλούσαν τα τσιμπήματά τους·

το ότι έσκουζαν παράφωνα,

το ότι ήτανε θεόφαλτσα

και του φαρμάκωναν τα ώτα –

αυτό πρωτίστως τον εβούρλιζε,

αυτό τον έκανε καμμιά φορά να παραφέρεται.

Τί  άλλο του εγύρναγε το μάτι ανάποδα;

Των χειρωνακτών οι μοντερνιές,

οι παλιμπαιδισμοί των κυριών της τάξεώς του

και οι ανορθογραφίες εν γένει,

ιδίως όμως εκείνες των ακαδημαϊκών διδασκάλων.