HANS MAGNUS
ENZENSBERGER
ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗ
1935
Τον
Σεπτέμβρη εκείνον έριχνε ο ήλιος
μακρούς
ίσκιους πάνω από το λιβάδι του Wöhrder.
Ήμουν
έξι ετών, εντούτοις η δική μου σκιά
απλωνόταν
σε υπέρμετρο βαθμό, τόσο που τρόμαζα.
Να
πηδήξω πάνω απ’ αυτήν δεν μπορούσα.
Και τότε
εξαφανίστηκε αιφνιδιαστικά.
Κανείς
δεν ήθελε να αγοράσει την ψυχή μου.
Μύριζε
φύλλα και κομμένο χορτάρι.
Ήμασταν
ακόμα πολύ μακριά
απ’ το
φθινόπωρο του ’39. Η ειρήνη
ανίδεη σερνόταν.
Πάνω από
την πόλη δεν υψωνόταν
ούτε μια
πύρινη φλόγα. Κι έκανε κρύο
κάτω απ’
την σκιά των ψηλών πύργων.
Mετάφραση: Γιώργος Πρεβεδουράκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου