ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
ΣΤΗΣ ΑΣΤΕΡΟΠΗΣ ΤΙΣ ΑΔΥΤΕΣ ΕΚΤΙΝΑΞΕΙΣ
Πυρακτωμένος πίδακας σε αρκαδικό τοπίο
διαχέονται τα βλέμματά της μέσα στον καθρέφτη
και από θυμίαμα αστραπών αδειάζει το δοχείο
της Αστερόπης, κι έπειτα ξηλώνεται και πέφτει
απ’ τα επικά κλωνιά του γαλαξία σαν χαλάζι
η πύκνωση των κλονισμών ώς το ύστατό της ξέφτι.
Στην κλίνη υαλώδεις χείμαρρους η κόρη ανασκευάζει
και σε τροχιά παράφορη ως βροχή τούς θέτει ή μάλλον
τους αφαιρεί το βάρος και τους αναιρεί το αγιάζι
που πάντοτε στων ηδονών φυσάει το περιβάλλον.
Μια μέθη απ’ τα θηκάρια ξεγυμνώνει τις ευώδεις
οπώρες για να ρθεί παλλόμενος θυμός και πάλλων
μα και ώρες-ώρες σάλος και ίμερος με ιλιγγιώδεις
ιαχές μαζί ή με διοσημίες πλήρεις αντιλάλων
να πολλαπλασιαστούν με άρρητες ρίμες ακανθώδεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου