ΖΗΣΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
ΚΑΙ ΣΥ ΖΕΣΤΟ ΜΗΔΕΝ
ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ
Ήρθες περαστικιά κι εγώ σ’ αντίκρυσα
μιά στιγμή, που το φόρεμά σου ανάπνεε
μέσα στ’ όνειρο της θέρμης του κορμιού σου.
Πήγαμε περίπατο και χάθηκες
σκιά προγονική μέσα στο δάσος.
Κάθομαι, περιμένω ανασκαλεύοντας
του δρομίσκου τη σκόνη.
Τα πρόβατ’ επιστρέφουν απ’ το βόσκημα
Σ’ άγνωστη ώρα το κύμα στο γιαλό σιωπηλό.
Από το βιβλίο: Ζήσης
Οικονόμου, «Αιθρία σιγή», Εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα 1976, σελ. 66.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου