ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ Σ᾽ΑΓΑΠΗΣΑ...

 

PABLO NERUDA

 

ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ Σ᾽ΑΓΑΠΗΣΑ... 

Πόσες φορὲς σ᾽ ἀγάπησα — οὔτε σ᾽ ἔβλεπα οὔτε σὲ θυμόμουν,

ἀγάπη μου· τὸ βλέμμα σου δὲν τό ᾽χα νὰ τὸ δῶ, κενταύρα,

σὲ τόπους ἀφιλόξενους, στὰ φλογερὰ τὰ μεσημέρια —

ὑπῆρχε μόνο ἕνα ἄρωμα σταριοῦ ποὺ τόσο ἐγὼ ἀγαπάω.

 

Πὼς πέρναγες μοῦ ἐφάνηκε· εἶδα ποὺ ὕψωνες ἕνα ποτήρι

στὸ Ἀνγκόλ, πὼς ἤσουνα τοῦ φεγγαριοῦ τὸ φῶς Ἰούνιο μήνα,

ἢ ἀκόμα πὼς ἡ μέση ἐσὺ ἤσουνα ἐκείνης τῆς κιθάρας

ποὺ ἐγὼ ἔκρουα στὸ σκότος καὶ σὰν θάλασσα ἔπειτα ἀντηχοῦσε.

 

Ναί, σὲ ἀγαποῦσα, ἂν καὶ ἄγνωρη — καὶ γύρευα τὴ θύμησή σου.

Κι ἂν μὲ φακὸ σὲ σπίτια μπῆκα νὰ σοῦ κλέψω τὸ πορτρέτο,

μάταιο ἦταν πιά, γιατὶ ἤξερα πῶς ἤτανε ἡ ὄψη σου. Καὶ ξάφνου

 

ἐκεῖ ποὺ πλάι μου ἐβάδιζες, σὲ ἀκούμπησα καὶ εὐθὺς ἡ ζωή μου

σταμάτησε· ἤσουνα μπροστά μου ἐσύ, βασίλισσα δική μου.

Σὰν πυρκαγιὰ στὸ δάσος ἡ φωτιὰ εἶναι τὸ βασίλειό σου.

 

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.