ΠΟΙΟΙ ΑΓΑΠΗΘΗΚΑΝ ΟΠΩΣ ΕΜΕΙΣ;

 

PABLO NERUDA

 

ΠΟΙΟΙ ΑΓΑΠΗΘΗΚΑΝ ΟΠΩΣ ΕΜΕΙΣ;

 

Ποιοί ἀγαπήθηκαν ὅπως ἐμεῖς; Ἂς πᾶ᾽ νὰ βροῦμε

τὴ στάχτη τὴν ἀρχαία τῆς καρδιᾶς μας τῆς καμένης

κι ἂς πέφτουν μέσα ἐκεῖ ὅλα τὰ φιλιά μας ἕνα-ἕνα,

ὡσποὺ ν’ ἀναστηθεῖ τὸ ἀκατοίκητο λουλούδι.

 

Τὸν φαγωμένο τοῦ ἔρωτα καρπὸ ἂς τὸν ἀγαπᾶμε·

στὴ γῆ ἔχει κατεβεῖ· διαθέτει καὶ ὄψη καὶ ἐξουσία.

Τὸ φῶς — ἐμεῖς οἱ δυὸ εἴμαστε τὸ φῶς ποὺ συνεχίζει

τὸ στάχυ νά ᾽ναι τὸ ἄθραυστο, τὸ ντελικάτο στάχυ.

 

Στὸν ἔρωτα, ποὺ τόσος κρύος χρόνος ἔχει θάψει

—μὲ χιόνια καὶ ἄνοιξες, καὶ μὲ φθινόπωρα καὶ λήθη—,

τὸ φῶς ἐμεῖς νὰ τοῦ προσφέρουμε καινούργιου μήλου,

 

καὶ τὴ δροσιὰ ποὺ ἀνοίχτηκε ἀπὸ πληγὴ καινούργια

σὰν τὸν παλιὸ τὸν ἔρωτα ποὺ σιωπηλὸς βαδίζει

μὲς στὴν αἰωνιότητα στομάτων ἐνταφιασμένων.

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.