Σ᾽ ΕΜΕΝΑΝΕ ΕΡΧΕΣΑΙ ΑΠ᾽ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΤΩΝ ΣΠΙΤΙΩΝ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ

 

PABLO NERUDA

 

Σ᾽ ΕΜΕΝΑΝΕ ΕΡΧΕΣΑΙ ΑΠ᾽ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΤΩΝ ΣΠΙΤΙΩΝ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ

 

Σ᾽ ἐμένανε ἔρχεσαι ἀπ᾽ τὴ φτώχεια τῶν σπιτιῶν τοῦ Νότου,

ἀπ᾽ τὶς σκληρὲς περιοχὲς μὲ τοὺς σεισμούς, τὸ ψύχος,

πού, ὅταν ὣς καὶ οἱ θεοί τους μὲς στὸν θάνατο ἐκυλῆσαν,

τὸ μάθημα μᾶς δῶσαν τῆς ζωῆς στὸ χῶμα μέσα.

 

Ἀγάπη μου, εἶσαι ἕνα ἀλογάκι χωματένιο, μαῦρο·

φιλὶ εἶσαι σκοῦρο ἆπὸ πηλό, μιὰ σβολοπαπαρούνα,

τοῦ δειλινοῦ τὸ περιστέρι ποὺ πετᾶ στοὺς δρόμους,

τῶν παιδικῶν μας χρόνων τὸ φτωχὸ ὅλο δάκρυα μπαοῦλο.

 

Κορίτσι, τὴν καρδιὰ τῆς φτώχειας ἔχεις κρατημένη,

τὰ πόδια τοῦ φτωχοῦ πού ᾽ναι στὶς πέτρες μαθημένα,

τὸ στόμα ποὺ σπανίως τὸ γλυκὸ ψωμὶ γευόταν.

 

Ἀπὸ τὸν πάμπτωχο εἶσαι Νότο — τὸ ἴδιο καὶ ἡ ψυχή μου·

στὸν οὐρανὸ οἱ μανάδες μας τὰ ροῦχα ἔχουν πάει

γιὰ πλύσιμο. Γι᾽ αὐτὸ σὲ διάλεξα, συντρόφισσά μου.

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.