ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
ΣΤΥΛΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ
Στὸ σκότος ὅρμησε ἡ ἐναρκτήρια
σπίθα
κι ἐσπάθισε στοῦ στόματος τὴν
κρύπτη
τὸ γέλιο· τὸ φιλὶ ἦρθε μὲ ὅ,τι
κρύπτει ἡ
βροχή, καθὼς παλλόταν καὶ ἐσυνήθα
στὶς φανερώσεις ἀτιθάσων αἴνων
στὸ χαῖνον χάος ἡ χαρά. Τὸ
βλέμμα
τώρα ἱλαρὸ καὶ μαγεμένο ὡς
δέμα
δεμένων φώτων βγαίνει στῶν
διακένων
τὰ βάραθρα μὲ ἀναπαλμοὺς καὶ
ρότα
ποντοπόρου· τῶν μίσχων τὰ
στελέχη
τινάζουν λάμψεις ὅπως τὰ
διαβρέχει
ὁ ἀπόηχος ἀπ᾽ τὴν τελευταία
νότα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου