PABLO NERUDA
ΟΥΤΕ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΑΠ᾽
ΤΟΥΣ ΦΡΙΧΤΟΥΣ ΑΜΜΟΛΟΦΟΥΣ ΤΟΥ ΙΚΙΚΕ
Οὔτε
τὸ χρῶμα ἀπ᾽ τοὺς φριχτοὺς ἀμμόλοφους τοῦ Ἰκίκε
οὔτε
οἱ ἐκβολὲς τοῦ Ρίο Δοῦλσε τῆς Γουατεμάλας
σοῦ ἀλλάξαν
τὴν κατατομή· ἔχεις στὶλ ἀπὸ τὰ στάρια
καὶ ἀπ᾽
τὰ σταφύλια, καὶ τὸ στόμα σου εἶναι σὰν κιθάρα.
Καρδιά
μου ἐσὺ ὦ, ποὺ ἀπ᾽ ὅλη τὴ σιωπὴ δικιά μου εἶσαι,
ἀπ᾽
τὶς κορφὲς ποὺ ἡ κορδιγιέρα γιὰ βασίλειο εἶχε,
ὣς τὶς
παντέρημες ἐκτάσεις τῆς λαμπρῆς πλατίνας
τὸ χῶμα
ἐμίλαγε γιὰ σένα τῆς γλυκιᾶς πατρίδας.
Χέρι
μονόχνοτο, ὄχι, ἀπ᾽ τὰ βουνὰ καὶ τὰ ὀρυκτά τους
ἢ
χιόνια τοῦ Θιβὲτ ἢ πέτρες ἀπ᾽ τὴν Πολωνία
καθόλου
δὲν σοῦ πείραξαν τὴν ταξιδεύτρα σου ὄψη,
λὲς
καὶ κριθάρια ἢ χτήματα, κιθάρες ἢ σταφίδες
ἀπ᾽
τὸ Τσιγιὰν σ᾽ ἐσένα ὑπεραμύνθηκαν τῆς γῆς τους,
τὶς
διαταγὲς ἀγροτικῆς σελήνης ἐκτελώντας.
Μετάφραση: Γιῶργος
Κεντρωτής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου