PAUL ELUARD
ΧΡΥΣΑΦΕΝΙΑ
Τα υγρά σεντόνια του Νοέμβρη
Για πάντα με σαβάνωσαν
Μέσ' από τα δάχτυλά μου κυλάει ο χρόνος
Στην τροχιά η γη γυρίζει των ματιών μου
Πού νά 'ναι το αχνό χαμόγελο
Που άρχισε μια μέρα του Μάη
Αν όχι στο στόμα των νεκρών
Παρ' όλο τον πόνο των ζώντων
Πού είναι το γράμμα το αναπάντητο
Και των λέξεων η σκόνη
Αυτή η εμπιστοσύνη στη ζωή
Που γίνεται μεμιάς σιωπή
Αρνούμαι τα δάκρυα το φως τους
Τα μάτια μου δεν είναι πλέον του κόσμου τούτου
Έχω περάσει ό,τι έχει περάσει
Ίσκιος μέσα στο σκοτάδι είμαι
Της αταξίας είμαι ο σπόρος.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου