ΑΡΧΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ

JORGE LUIS BORGES

ΑΡΧΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ

Ύστερα από πενήντα γενιές
(σε όλους μας προσφέρει τέτοιες αβύσσους ο χρόνος)
επιστρέφω στην απέναντι όχθη ενός μεγάλου ποταμού,
εκεί όπου ουδέποτε έφτασαν οι δράκοι των Βίκινγκς,
στα τραχιά, στρυφνά και κοπιώδη λόγια
που μ’ ένα στόμα (γινωμένο σκόνη τώρα πια),
χρησιμοποιούσα στις μέρες μου της Νορθουμβρίας  και της Μέρκιας,
προτού να γίνω Χάσλαμ ή Μπόρχες.
Το Σάββατο διαβάσαμε ότι ο Ιούλιος Καίσαρ
ήταν ο πρώτος που έφτασε εδώ από το Ρωμημβούργο

για να αποκαλύψει τη Βρετανία σε ολόκληρο τον κόσμο.
Πριν να γίνουνε τσαμπιά τα σταφύλια, εγώ είχα ακούσει
και τη φωνή του αηδονιού (καταπώς θέλει το αίνιγμα)
και την ελεγεία των δώδεκα πολεμιστών
που έζωσαν του βασιλιά τους τον τάφο γύρω-ολόγυρα.
Σύμβολα άλλων συμβόλων, παραλλαγές
του αγγλικού ή γερμανικού μέλλοντος μού φαίνονται τούτα τα λόγια
που ήσαν κάποτε εικόνες
και που ήρθε κάποιος άντρας και τα επήρε

για να δοξάσει τη θάλασσα ή ένα σπαθί·

αύριο θα επιστρέψουν για να ζήσουνε:
και αύριο το fyr δεν θα είναι η φωτιά, αλλά η τύχη εκείνη
ενός θεού οικόσιτου και μεταβαλλόμενου

που σε κανέναν δεν θα έχει δοθεί να τον κοιτάξει,
αν δεν διακατέχεται από μιαν αρχαία απορία και έκπληξη.
 
Ευλογημένο ας είναι το ατέρμονο υφάδι
που πλέκει αίτια και αιτιατά,
εκείνο που –προτού μου δείξει τον καθρέφτη
όπου ή δεν έβλεπα τίποτα ή έβλεπα άλλον–
μου παραχωρεί την καθαρότατη ενατένιση
μιας γλώσσας στο λυκαυγές της το άπεφθο.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.