EVERNESS

JORGE LUIS BORGES

EVERNESS

Μονάχα ένα δεν υπάρχει πράγμα. Η λήθη.

Το μέταλλο ο Θεός και τη σκουριά του σώζει,

και στην προφητική του μνήμη προσαρμόζει

μελλούμενα φεγγάρια με ό,τι προηγήθη.

Τα πάντα εδώ είναι πια. Τ’ αντιφεγγίσματα όλα

που ανάμεσα στον όρθρο και στην αμφιλύκη

εσκόρπισε η όψη σου σε τζάμια ακτινοβόλα,

που κι ό,τι γεννηθεί, κι εκείνο εκεί θ’ ανήκει.

Τα πάντα ως μέρη κάποιου πολυποίκιλου ήμπαν

κρυστάλλου αυτής εδώ της μνήμης, που ’ν’ το σύμπαν.

Οι διάδρομοι άπειροι – πώς να τους παρακάμψεις;

Κι οι πόρτες κλείνουν πίσω σου, σαν τις περάσεις.

Στο verso  μόνο της εσπέρας θα διαβάσεις

των Αρχετύπων και των Θαυμασίων λάμψεις.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.