Σ’ ΕΝΑΝ ΠΑΛΙΟ ΠΟΙΗΤΗ

JORGE LUIS BORGES

Σ’ ΕΝΑΝ ΠΑΛΙΟ ΠΟΙΗΤΗ

Στον κάμπο περπατάς που ορίζει την Καστίλλη,

μα δεν τον βλέπεις μάλλον. Σ’ ένα μπερδεμένο

χωρίο του Ιωάννη έχεις τον νου συγκεντρωμένο

και ίσα-ίσα μόνο πρόσεξες την κίτρινη ύλη

του ηλίου. Φως αμυδρό παραληρώντας πέφτει,

ενώ στην ούγια της Ανατολής προβάλλει

εκείνη η λοίδορη, η άλικη σελήνη ως άλλη

μορφή ίσως της Οργής που πλέχει στον καθρέφτη.

Το βλέμμα υψώνεις, την κοιτάς. Κι εκεί με χάρη

δικό σου κάτι ανάβει για να σβήσει. Ακόμη

την κεφαλή σου με την πολιά της κόμη

κρατάς γερμένη προχωρώντας, όμως δίχως

πια να θυμάσαι τι έλεγε ο παλιός σου ο στίχος:

Στο μνήμα του αιμορραγούσε το φεγγάρι.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.