ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ

JORGE LUIS BORGES

ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ

Ο χρόνος είμαστε. Είμαστε η αεικίνητη

παραβολή του σκοτεινού Ηρακλείτου: νά μας!

Νερό είμαστε· δεν είμαστε ο σκληρός αδάμας:

αυτό που απόλλυται, όχι αυτό που ακινητεί.

Είμαστε το ποτάμι και ο Έλληνας που μες

στον ποταμό κοιτιέται, κι η αντανάκλασή του

τού αλλάζει στο ύδωρ τού κατόπτρου τη μορφή του,

στο κρύσταλλο που αλλάζει ως φλόγα στις πυρές.

Το μάταιο είμαστε ποτάμι που όλο τρέχει

στη θάλασσά του, κι ο ίσκιος πάντα το κατέχει.

Μισεύουν όλα, τίποτα δεν μας κρατιέται.

Η ανάμνηση δεν κόβει πια το νόμισμά της.

Κι αν κάτι σίγουρα έχει και κρατά σιμά της

είν’ κάτι σίγουρα που της παραπονιέται.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.