ΟΜΟΡΦΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

[ΟΜΟΡΦΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ]

(απόσπασμα)

Όμορφος θάνατος. Η σιωπή που κοιτάει κι ακούει τη σιωπή.

   Διασκεδάζω για λίγο.

Παρατηρώ απαρατήρητη. Χαίρομαι τη δική μου απουσία.

Δε μου χρειάζεται πια προσωπίδα, μια και κανείς δε με βλέπει.

Ακινητώ μες στην ελευθερία μου να κινούμαι. Βλέπομαι μόνη

νεκρή πλάι στη θάλασσα, – ακριβώς πλάι στη θάλασσα. Ώσπου

υποψιάζομαι πως δεν είμαι νεκρή. Υποψιάζομαι το τέχνασμά μου.

   Ξέρω

πως ο βέβαιος θάνατος ούτε παρατηρεί ούτε κρίνει.

Ο τέλειος θάνατος, ο ήσυχος, ο ακραίος

είναι τυφλός, κουφός και μουγγός, όπως τ’ ολόλευκο. Το ξέρω.

Από το βιβλίο: «Φαίδρα» (1975).

Περιλαμβάνεται στο βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Τέταρτη διάσταση», Κέδρος, Αθήνα 1979, σ. 312.