ΠΙΣΩ ΑΠ' ΤΟ ΦΩΣ

ΘΕΜΗΣ ΤΑΣΟΥΛΗΣ


ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΑΓΡΙΜΙΑ

Κι απ’ τις βαθιές σπηλιές του σώματος
κομμάτια αγρίμια
στης μουσικής τεντώνονται την άνοιξη.

Περνούν από τις χαραμάδες της ημέρας
σ’ άλλα χρώματα
που φτερωτά αόρατα διασχίζουν
άγνωστοι πελεκάνε νομοθέτες της σιωπής.

Τί κόσμοι έζησαν μες στο μυαλό μου;
Αιχμάλωτοι λοιπόν και πέθαναν εκεί.
Μακριά από το ποίημα, σε χειμώνα πέθαναν
πίσω απ’ το φως
το μέτωπό του.



Από το βιβλίο: Θέμης Τασούλης, «Σε μωβ ελάσσονα», Πλέθρον, Αθήνα 1984, σελ. 23.