Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009

ΤΑ ΘΛΙΜΜΕΝΑ ΜΑΤΙΑ


Η ανάρτηση αφιερώνεται στη Μαριάννα Τζανάκη.

FRANTIŠEK HALAS


ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ


Τσουλούφι βραδυκίνητο παράτολμων θελγήτρων στο τεθωρακισμένο επάνω της ομίχλης
των ρόδων κατεβάζει τις αλκοόλες ώς τον άσπρο πάτο
ξεθωριασμένων ημερών όψις τελεία δίχως καν παύλα

Από αίμα σκουριασμένο όλο λεκέδες κρέμεται το ρούχο στα θαμνάκια
της μέρας το ναυάγιο ρουφάει ακόμα και το πλήρωμα των ίσκιων
σκοτάδι κολακευτικό καταλαγιάζει της γης τους πόνους

Γυμνός με του αυγερινού το πεντάρφανο διφραγκάκι ξαμολιέται ώς τη μαργαρίτα
και μαζεμένος δώς΄ του τιτιβίζει απάνω στων πουλιών το ξύπνημα μες στ’ αραιά φυλλώματα
ενώ στο πηγαδάκι πάνε κι έρχονται κι ανταμώνουν κάτι νεραϊδοκόριτσα

Τα θλιμμένα του μάτια παν ασσορτί στην πανάρχαια νοσταλγία
ο ήλιος δίκην νεγροβασιλέως εστεμμένου
σηκώνεται αργά-αργά απ’ του τενάγους τα εναγόμενα άγη

Το κεφάλι πέφτει του δανδή κούφιο καρύδι
το φλούδι του ήδη τη μια φυτρώνει και την άλλη σαπίζει
με ολόαδειο βλέμμα θρηνεί το ελάφι χάνεται στο δάσος

Η νυχτερίδα της κολάσεως την περγαμηνή της πτητικής συνθήκης
πετά και νανουρίζει στον μυχό μιας κοίλης γωνίας



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

2 σχόλια:

  1. Αγαπημένε μου Δάσκαλε και φίλε! Τί υπέροχο δώρο! Ευχαριστώ από την καρδιά μου!
    Μα τί αριστούργημα είναι αυτό που μας χάρισες; Άσε που είναι κομμένο στα μέτρα μου από κάθε άποψη... :)

    Να είσαι πάντα καλά και με τέτοια διάθεση να σκορπάς φως γύρω σου!
    Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ μαριάννα: Χαίρομαι που χαίρεσαι! Νά 'σαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή