ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
ΟΙ ΔΩΡΗΤΕΣ
Κάτω απ’ τα κοφτερά τους πρόσωπα,
υπόκωφα, αυστηρά τα χέρια τους,
εξοικειωμένα στην παρανομία. Γνώριζαν
μόνο να δίνουν, πάντοτε να δίνουν
κι όχι να παίρνουν. Κι είχαμε να τους δώσουμε
ένα μεγάλο ψωμί, μια νταμιτζάνα λάδι,
μια στάμνα κρασί, ένα δοχείο αλάτι
κι ένα λευκό τριαντάφυλλο. Τώρα
δεν ξέρουμε κατά πού να κοιτάξουμε.
Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Ανταποκρίσεις», Κέδρος, Αθήνα 1987, σελ. 10.
"Νὰ μὲ θυμόσαστε - εἶπε. Χιλιάδες χιλιόμετρα περπάτησα
ΑπάντησηΔιαγραφήχωρὶς ψωμί, χωρίς νερό, πάνω σὲ πέτρες κι ἀγκάθια,
γιὰ νὰ σᾶς φέρω ψωμὶ καὶ νερὸ καὶ τριαντάφυλλα.
Τὴν ὀμορφιὰ
Ποτές μου δὲν τὴν πρόδωσα. Ὅλο τὸ βιός μου τὸ μοίρασα δίκαια.
Μερτικὸ ἐγὼ δὲν κράτησα. Πάμπτωχος. Μ᾿ ἕνα κρινάκι τοῦ ἀγροῦ
τὶς πιὸ ἄγριες νύχτες μας φώτισα. Νὰ μὲ θυμᾶστε." Γιάννης Ρίτσος - Ἐπιλογικό
Καλές Γιορτές κι ό,τι επιθυμείτε για τη νέα χρονιά...
@ Λεμέσια: Μέγας ποιητής ο Ρίτσος. Χρόνια πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφή@
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι
ΠΑΛΑΜΑΣ
Όταν ξεσπερμεύονται οι λαοί
Και ξεθεμελιώνονται οι πατρίδες,
Μέσα στων πολέμων τη βοή
Κι έξω και παράμερα, δεν είδες;
Σιγοδέονται κάποιοι σαν ιερουργοί,
Κι ενώ κάτου από τα πόδια τους τραντάζει
Κι ενώ σειέται και χαλιέται γύρω η γη
Τίποτε, θαρρείς, δεν τους ταράζει
Σα ν’ ακολουθάνε μυστική
Μ’ ένα Κύριον αφανέρωτο ομιλία
Γυρτοί, ασάλευτοι, και σαν εκστατικοί
Στα λειτουργικά τους τα βιβλία
Κορφιώτικα
(και Αθηναίϊκα)
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !