ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ
ΤΥΠΩΘΗΤΩ
Όταν έγραψε το ποίημα στάθηκε να το κοιτάζει.
Το χαρτί ακόμη χλωρό και τα ψηφία πονούσαν.
Το δίπλωσε και τό ’βαλε σε φάκελο.
Πουθενά δεν είχε να το στείλει.
Ώς το άλλο βράδυ γάβγιζε το ποίημα φυλακισμένο.
Γάβγιζε απ’ τις πολλές πληγές και τον αιθέρα.
Ώσπου δεν άντεξε και του άνοιξε την πόρτα.
Μεσάνυχτα το πέταξε στο δρόμο σα σκυλί.
Από το βιβλίο: Μάνος Ελευθερίου, «Τα όρια του μύθου», Εκδόσεις Γνώση, Αθήνα 1980, σελ. 27.
Γουστάρω ποιήσεως αυτοαναφορικά. Εύγε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρε, λοιπόν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τελευταίο αριστούργημα του Μάνου Ελευθερίου για όποιον μπορεί να βγάλει άκρη
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΧΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Δημήτρης Κοντόπουλος
Ερμηνεία: Ηλίας Ψινάκης
Έχω πρόβλημα να λύσω
με ποιον τρόπο να μιλήσω
σ’ ένα πρόσωπο που κάποτε θ’ αφήσω
Είναι θέμα πια υγείας
περιττής απολογίας
να μιλάς όπως το θύμα μιας θυσίας
Έχω πρόβλημα υγείας
καρδιακής κυκλοφορίας
έχω πρόβλημα μεγάλης ιστορίας
κι ίσως φταίει στην ουσία
η μεγάλη ευαισθησία
στην απάνθρωπη δική σου αναισθησία.
Τι να πεις και πως ν’ αρχίσεις
κάποιες εξομολογήσεις
και το δίκιο σου να βρεις και να μιλήσεις
Όσο και να σ’ αγαπάνε
μια στιγμή σε παρατάνε
και σου λένε φίλε ότι θέλεις κάνε
@ ανώνυμος: Πρόκειται περί καθαρής γελοιότητος. Έτυχε μάλιστα να την ακούσω! Αλλά γιατί, φίλε μου, ανωνύμως;
ΑπάντησηΔιαγραφή@Γιώργος Κεντρωτής:
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα υποθέσω ότι το ποίημα που δημοσίευσε ο ανώνυμος δε σας αρέσει;
@ churchwarden: Να το υποθέσετε!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Γιώργος Κεντρωτής:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε θέλουμε, μου φαίνεται, την επιστροφή της ποίησης στα χείλη του τραγουδιάρη λαού μας.
Από την άλλη, δε λέμε κι ένα μπράβο στον Ψινάκη για την αρμόζουσα ερμηνεία.
Και, τελοσπάντων, αστειεύομαι.
Αν το ίδιο τραγούδι (που όντως είναι πολύ πρόχειρο)με την ίδια μουσική, το είχε πει ο Νταλάρας, τώρα θα μιλούσαμε για ανανέωση του ελληνικού τραγουδιού. Το πρόβλημα όμως δεν είναι ο Ψινάκης, αλλά το τραγούδι κάθε φορά. Από την άλλη κανείς δεν μπορεί να απαγορέψει από κανένα τον τρόπο να διαχειριστεί το εφήμερο και τη ματαιοδοξία του όπως εκείνος θέλει και με βάση τις δικές του χυχικές ανάγκες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα το γιατί ανωνύμως; Γιατί όπως οι τοίχοι... και ο Μάνος έχει αυτιά και ποιος μας γλιτώνει μετά. Ξέρεις εσύ
"Αν το ίδιο τραγούδι (που όντως είναι πολύ πρόχειρο)με την ίδια μουσική, το είχε πει ο Νταλάρας, τώρα θα μιλούσαμε για ανανέωση του ελληνικού τραγουδιού"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέρον θα είχαν τα που θα άκουγε αυτός που, ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση, θα έλεγε "πρόκειται περί καθαρής γελοιότητος". Μεγάλο ενδιαφέρον.