ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
VIRTUS LYRICA
Στῆς γλώσσας τὸ ἔλασμα διαρκῶς δονεῖσαι
μὲ σημασίες τρυφερὲς καὶ χαῖρε.
Τῶν ἀρωμάτων τὴν ἀνάσα φέρε
σὲ λέξεις μὲ κηπάρϊα, μιὰς καὶ εἶσαι
ὀνείρων κυνηγέτις καὶ ἄπειρη ὕλη
ἀπό ᾽να μὴ ὂν στὸν χρόνο χαραγμένο
ποὺ πλέκει φλόγες. — Ἀναπεπταμένο
τὸ φρόνημα ἔχω, καὶ ἀρετῆς σταφύλι
τρυγοῦν τὰ χείλη. Μοῦ εἶσαι τόσο οἰκεία,
γιατὶ εἶσαι νοῦς, καὶ σ᾽ ἔχω κατοικία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου