ΛΥΡΑ ΕΝΑΡΕΤΗ

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

 

ΛΥΡΑ ΕΝΑΡΕΤΗ

 

Τοῦ ἀπροσδοκήτου μιὰ ἔλευση ραγδαία

βροχὴ ποτιστικὴ ἔγινε στὸ χῶμα

καὶ τῶν γκρεμῶν ἀνοίχτηκε τὸ στόμα

κι ἐλάλησε ὡς ἀμφίστομη ρομφαία.

 

Τῶν ζόφων λύθηκε μεμιᾶς τὸ κλίμα

καὶ ἡ κλίμακα μὲ χίλια βάλε-βγάλε

ὑψώθηκε ὡσἀν μοτέτο τοῦ Μοντάλε,

 

σὰν σπείρα ἐκτινασσόμενη ἀπὸ κύμα.

La tua voce è quest’anima diffusa

 

παράδεισο ποὺ κάνει τὴ χαβούζα.