PABLO NERUDA
ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ· ΤΟ ΧΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΣΜΕΝΟ
Στὸ σήμερα εἴμαστε· τὸ χτὲς εἶναι
πεσμένο
σὲ δάχτυλα φωτὸς καὶ
μὲς σὲ μάτια ὀνείρου·
μὲ πράσινο βηματισμὸ
τὸ αὔριο θά ᾽ρθει·
κανεὶς δὲν ἀνακόπτει
τῆς αὐγῆς τὸ ρεῦμα.
Κανεὶς δὲν σταματᾶ τὸ
ρεῦμα τῶν χεριῶν σου,
τοῦ ὀνείρου σου τὰ
μάτια, πολυαγαπημένη·
φρικίαση τοῦ χρόνου
εἶσαι ποὺ διαβαίνει
ἀνάμεσα ἀπὸ κάθετο φῶς
καὶ ἥλιους μαύρους·
ὁ οὐρανὸς μὲς στὶς
φτεροῦγες του σὲ κλείνει·
σὲ φέρνει καὶ σ᾽ ἀφήνει
μὲς στὴν ἀγκαλιά μου
μὲ ἁβρότητα ἀκριβέστατη,
μυστηριώδη·
γι᾽ αὐτὸ ἐγὼ τραγουδῶ
τὴ θάλασσα, τὴ μέρα,
τὸν χρόνο τὴ σελήνη,
τοὺς πλανῆτες ὅλους
τὸ πρωὶ στὰ λόγια
σου, στὸ δέρμα σου τὴ νύχτα.
Μετάφραση:
Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου