PABLO
NERUDA
ΜΕ
ΤΗΣ ΑΡΚΟΥΔΑΣ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ Ο ΔΙΕΓΟ ΡΙΒΕΡΑ
Μὲ τῆς ἀρκούδας τὴν ὑπομονὴ ὁ Διέγο Ριβέρα
τοῦ δάσους τὸ σμαράγδι στὴ ζωγραφικὴ ζητοῦσε
ἢ τὸ κιννάβαρι, τὸ ξαφνικὸ ἄνθος τῶν αἱμάτων·
τὸ φῶς τοῦ κόσμου ἐσύναζε στὴν προσωπογραφία σου.
Τὴ μύτη σου ἔφτιαχνε μὲ τὴ βασιλικὴ στολή της,
τὶς ἀστραπὲς ζωγράφιζε τῶν ξέχειλων ματιῶν σου,
τὰ νύχια σου ποὺ τρέφουνε τὴ ζήλεια τῆς σελήνης,
τὸ δέρμα σου τὸ θερινό, τὸ καρπουζόστομα σου.
Κεφάλια δυὸ σοῦ ἐφόρεσε ὡς ἡφαίστεια ἐν δράσει
ποὺ τίναζαν φωτιά, ἔρωτα καὶ ράτσα ἀραουκάνα,
καὶ πάνω ἀπὸ τὶς δύο ὄψεις σου ἀπὸ χῶμα καὶ χρυσάφι
μιὰν ἄγρια πυρκαγιὰ ἄναψε σὰν περικεφαλαία.
Κρυφὰ ἔμειναν ἐκεῖ τὰ μάτια μου τὰ μπερδεμένα
στὸν ὁλικό σου πύργο πού ᾽ν᾽ τὰ ὑπέροχα μαλλιά σου.
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου